Massaproductie. Koffiezetapparaten, hoogte- zonnen, tapijtjes ed., het zijn wel design producten met nog veel aandacht voor lijnvoering en detail, maar wel met duizenden in de markt gezet. Het zijn geen unica, er hangt geen naam van een kunstenaar aan. De ontwerpen waren functioneel bedoeld. Daarnaast moesten ze het leven veraangenamen, het huishouden makkelijker maken. Ze hebben een zekere esthetische waarde. Maar kunst?
Waarom?
Ze zijn mooi die ontwerpen van 50, 60 jaar geleden. En zoveel zijn er nu niet meer van. Ze ontroeren, soms, juist omdat ze niet meer gebruikt worden. Ze zijn het waard om goed bekeken te worden. Het is een tijdsbeeld: kijk “Das war einmal”. Net als Marcel Duchamp die een fonteintje en een fietswiel neerzette als kunst, als readymade, zodat mensen er met andere ogen naar zouden kijken en de schoonheid ervan zouden zien en niet alleen de functie die het ooit had. Zo wil ik een stuk van mijn kindertijd in beeld brengen voor het voorgoed verdwijnt en/of alleen nog in het Arnhems openluchtmuseum te zien is.
